Nee, dit gaat niet over de finalepartij van de US OPEN tussen Nadal en Medvedev, die buitengewoon zinderend was te noemen en gelukkig (althans dat vind ik) werd gewonnen door de sympathieke Spanjaard.
Ik wil het hebben over de crazy wedstrijd die afgelopen zondag onder een uitbundig schijnend zonnetje op onze club werd gespeeld. Deze wedstrijd werd georganiseerd door een paar zeer fanatieke dames die werkelijk alles uit de kast hebben getrokken om dit tot een geslaagd evenement te bombarderen met als inzet fundraising voor een re-styling van het clubgebouw. In goed Nederlands: geld ophalen voor een nieuwe aankleding/aangezicht van het clubgebouw, waarbij ideeën en suggesties van alle leden van harte welkom zijn. Ook ideeën overigens hoe de benodigde financiën bij elkaar te sprokkelen.
De crazy wedstrijd was dus een eerste aanzet en heeft ook al een leuk bedrag opgeleverd. De werkgroep Hole 19, zoals ze zichzelf noemen, zal de leden hierover vast verder informeren.
Het was best een leuk aantal mensen dat zich had opgegeven, bijna 50 deelnemers. Maar afgezet tegen het ledenaantal vond ik het persoonlijk wel wat tegenvallen, 6 procent? Mwah, moet beter kunnen.
Als iedereen die weleens mee doet aan een funwedstrijd (ijzer 7 als koploper, cross country, vlaggetjeswedstrijd en zo zijn er nog wel meer te noemen) zich nu ook zou opgeven voor zo’n wedstrijd voor het goede doel, dan gaan we echt een heel leuk, en dan bedoel ik ècht heel leuk clubgebouw krijgen.
Bovendien is het heel verrassend om ook eens een keer out of the box te spelen, in goed Nederlands: buiten de lijntjes te kleuren. Het is eigenlijk ook zo saai om van teebox naar hole in een zo recht mogelijke lijn te spelen. Elke dag hetzelfde, hoe vervelend is dat!
Dus wat hadden deze dames nou precies uit welke kast getrokken?
Op de ene hole een wiebelplank waar je vanaf moest slaan, dat dan weer een heel andere dimensie geeft aan de term downswing. Op een andere moest je onder een “poort” door slaan speciaal bedoeld om diegenen die nogal eens rollers produceren ter wille te zijn. Een hole als emmer ingegraven in een bunker: met je sandwedge uitholen, ook een bijzondere ervaring. Kortom, je kunt het zo gek niet bedenken of zij hadden het bedacht!
Ik zal het niet allemaal uit de doeken doen, want er komt vast nog wel eens een soort van herhaling.
Wat daarnaast ook zo’n bijzonder prettig aspect was aan deze wedstrijd: het resultaat deed er niet toe. Dat kwam mij persoonlijk bijzonder goed, en dan bedoel ik ècht bijzonder goed, uit. Dat wil niet zeggen dat er geen winnaar was, die was er zeker in de persoon van Remco Klop. Verder werden er heel veel prijzen uitgereikt voor van alles en nog wat, allemaal belangeloos ter beschikking gesteld of in elkaar gefröbeld door medeleden.
Als afsluiting kon je proberen nog een hole-in-one te slaan, in dit geval vanwege (het gebrek aan) benodigde kwaliteiten om zoiets te presteren vrij vertaald naar een net-in-one! Hiervoor was het net dat op de driving range staat speciaal verplaatst naar een plekje goed in het zicht vanaf het terras, zodat alle witte wijn en bier 0.0 ‘sippende’ dames en heren de pogingen van hun medespelers deskundig konden becommentariëren.
En het bleef zodoende nog lang gezellig op het terras!
Ik ben ervan overtuigd dat er in de toekomst meer ludieke acties zullen worden bedacht en roep iedereen op om zich dan eens te laten verrassen en mee te doen voor het goede doel!
Het organiserend comité staat garant voor een fantastische beleving!
Als deelnemer wil ik ze graag hartelijk bedanken voor de geweldige middag en ik verheug me al op wat er nog komen gaat! De lat is hoog gelegd!!
Willy Reitsma