Het goede nieuws is……,
dat Heren Senioren 2, ondanks het verlies wat het team moest slikken in de strijd tegen Ameland, zich heeft weten te handhaven in de vierde klasse.

In Glimmen staat een huis.
Villa De Poll. Het statige gebouw, thuishonk van de Noord-Nederlandsche Golf & Countryclub, wordt verbouwd om nog meer aan de wensen van de gebruikers te kunnen voldoen.
Wij waren vroegtijdig op de hoogte gesteld dat vanwege de werkzaamheden het gebruik van de douches niet mogelijk was en anticipeerden daarop door ons jasje en dasje thuis te laten. Wel waren wij hierdoor genoodzaakt aan het diner in ons golfkloffie plaats te nemen.
Koks verzoeken hun gasten steeds vaker zich niet in wolken parfum te hullen. De aroma’s van hun gerechten verdienen het niet overvleugeld te worden.
Met dit in gedachte zorgden wij ervoor dat onze transpiratiegeur niet de drempelwaarde had overschreden die andermans eetlust zou schaden. Ja, wij denken nu eenmaal aan alles.
De maaltijd sloot weer een wedstrijddag af en bekwam allen wel.

Wat ging eraan vooraf?
Wij speelden tegen Ameland en verloren met 8 - 14!   
Het beschrijven van alle wonderbaarlijk goed gelukte slagen van onze teamleden evenals de tragisch mislukten van degenen die niet wonnen laten wij achterwege.
De sportjournalisten die dit altijd doen, lieten het af weten. Ook hen speet het ons team niet aan het werk te kunnen zien, maar vanwege koningsdag werd hun aanwezigheid elders nodig geacht, aldus excuseerden zij zich. Toch bereikte ons nog wel het bericht van een meereizende fan van Machiel dat deze bijzonder onder de indruk was geweest van diens slag op een par 3 hole die in een birdy resulteerde. De bal eindigde op slechts 10 centimeter van de pin.
Om toch nog enig recht te doen aan onze prestaties presenteren wij, nu objectieve waarnemingen ontbreken, een enigszins gekleurd beeld.

Aldus: 
Heert Zijlstra speelde zijn rol als reserve met verve. Met zijn schijnbaar uit het niets te voorschijn komende humoristische opmerkingen wist hij ons menigmaal een lach te ontlokken. Goed voor de moreel!

Bé Zwart. Ook zo’n stevige achtervanger. Vanaf de zijlijn ondersteunde hij ons als supporter. In het veld ondersteunde hij als caddie Frank. Zeer behulpzaam!

Frank. Nooit uit zijn humeur te krijgen. Geplaagd door ogen die het kijken naar en vinden van de bal ernstig bemoeilijken, hield hij steeds ‘de kop d’r veur’. Still going strong!

Machiel, geroemd om zijn vermogen om door zijn partner (ik zei de gek) verknoeide ballen zodanig met zijn clubs te raken dat het aanvankelijk ontstane verlies in meters ruimschoots werd goedgemaakt, toonde de hoffelijkheid die ik niets te verwijten. Samengebalde sportieve kracht!

JanBart. Omdat woorden soms tekort schieten bij uitzondering toch enige cijfers. Hij bracht in de singles 7 wedstrijdpunten binnen, tegen de overige vaste spelers gezamenlijk 10. Het woord wat hier wel op zijn plaats is: KANJER!

Evert. Geheel in lijn met zijn empathische persoonlijkheid gunde hij zijn tegenstanders dit jaar heel wat. Ook de zorg waarmee hij het welzijn van het oudste lid van ons team omringde, is opgemerkt. Dat voelde als een warm bad. Sympathiek!

Nick leverde ook nog wat door zijn bij tijd en wijle falende spel te compenseren door voor het team op andere wijze het zonnetje te laten schijnen. Tot vervaldatum bruikbaar!

Jan. De meester. Houdt de harmonie in het team in stand en toont wekelijks rond de organisatie van onze wedstrijden dat hij daarvoor onmisbaar is. 
Bovenmeester!

Het minder goede nieuws is……,
dat de huidige rode lantaarndrager nog zijn laatste wedstrijd kan winnen, waarmee die qua gewonnen wedstrijden op gelijke hoogte met ons kan komen. Hoe pakt dat uit?

Heren Senioren 2                
Onze namen zijn:
Jan Bart Barger, Machiel van Breen, Jan van der Heide, Evert Lekkerkerker, Frank Monfils, 
Nick Offenberg.

Woord van dank.
Dankbaar zijn wij dat al onze lieve clubgenoten dit en voorgaande epistels over de wederwaardigheden van Heren Senioren 2 manmoedig hebben doorgespit.
Martin Wedema, wiens trainingen en tips zorgden voor onze lenige hips, stelde ons mede in staat ons  (tot nader orde) te handhaven. Martin bedankt.
Onze dank gaat ook uit naar onze redactie die nauwgezet en voortvarend onze publicaties mogelijk maakte.
Mochten wij anderen zijn vergeten te bedanken dan treft alleen ons blaam.


Nagekomen bericht.

Ene M. van B. uit Tzum
was behoorlijk uit zijn hum.
Zijn single-winst vorige week
was niet vermeld al naar hem bleek.
Slaap vatten, het lukte’m niet.
Zijn lieve vrouw zag zijn verdriet.
Kamillethee, vlierbessensap,
extra krenten in zijn pap,
hem toegediend door vrouwe Breen,
hielden hem amper op de been.
Hier een excuus waarvan wij hopen
dat M.van B. weer goed gaat lopen.