Volgers van Senioren 2 weten dat die heren niet alleen hartstochtelijke golfers zijn, maar ook liefde voor de wetenschap koesteren.
Niet zodra zij eenmaal wisten dat zij op vrijdag 12 april hun tweede competitiewedstrijd in Heerenveen zouden spelen of zij togen met het hun zo kenmerkende enthousiasme aan de slag met een taalkundig en historisch onderzoek.
Wat valt er te weten over Heerenveen?
Heerenveen! Wat plat is dat. De harde v- en scherpe é-klank nemen niet in.
Nee, dan It Hearrenfean. De fluwelige f verzacht die klank en maakt de laatste lettergreep met een ondertoon van de i uit het woord mild inderdaad milder.
Ook het gebruik van het onbepaalde lidwoord ‘it’ geeft zoveel meer betekenis.
Het scheelt nogal of je op de vraag waar kom je vandaan kunt zeggen: Út it fean. Út it Hearrenfean, het veen van de heren. Waar anderen moeten zeggen dat ze uit de klei getrokken zijn.
U begrijpt dat wij, de heren van Senioren 2, meteen verwantschap voelden.
Maar er is meer. En wel Heidemeer. Een mooi in It Hearrenfean gelegen gebied, dat zijn naam heeft gegeven aan de aldaar gesitueerde golfclub.
 
Over de naam Heidemeer lopen twee theorieën.
Ooit zou in het veengebied heide te vinden zijn geweest. Door zandafgraving zou ter plekke een meer zijn ontstaan.
Voor deze theorie pleit het feit dat op hole 7 van de baan nog altijd enige vierkante meters heide zijn te vinden.
Anderen hangen een veel fantastischer theorie aan waarvan de geloofwaardigheid betwijfeld dient te worden.
Het gebied zou oorspronkelijk Heidemoeras hebben geheten. Niet verbazend want moeras en veen zijn bijna broer en zus.
In de beginjaren 90 van de vorige eeuw achtte men de tijd rijp dit gebied te ontwikkelen tot een woon- en recreatiegebied, waarbij de naam Heidemoeras niet als uitnodigend werd beschouwd.
Een oplossing was gauw gevonden. Door de letters o, a en s te laten vervallen en een e toe te voegen kwam Heidemeer tot stand. Daar viel reclame mee te maken, want wie wil er niet graag aan water wonen.
Toch is het naar de ervaring van de leden van ons team zeer wel mogelijk dat het woord moeras ten onrechte is verdwenen.
 
Spelend op de baan, genietend van een van goede wil zijnde voorjaarszon, liepen zij op een aantal fairways op een verende ondergrond die zo kenmerkend is voor een moerasbodem. (*)
Dit gaf aan het spel der heren een heel aparte dimensie.
Gelukkig toonden JanBart Barger en Jan van der Heide een zodanige veerkracht dat hun spel daar niet onder leed. Zij wonnen hun singles. Met een gelijk spel wist ook Evert Lekkerkerker een matchpunt te behalen.
Machiel van Breen, Frank Monfils en Nick Offenberg bleken niet opgewassen tegen het moerasduiveltje.
Laatstgenoemde zag zelfs kans op hole 7 zijn bal te laten landen in de aldaar nog resterende hei.
Die ontheiligen wilde hij niet, waarop hij zijn bal onspeelbaar verklaarde. Ja, dan ligt verlies voor de hand. Een desastreuze beslissing want in deze match kwam de aanvankelijke 1 tegen 3 stand daardoor op 3 tegen 3.
Aan het eind van de dag bleek het team met 10 tegen 12 te hebben verloren.
Wij wilden meer. Maar ja, heide meer!
 
Heren Senioren 2,
Onze namen zijn: JanBart Barger, Machiel van Breen, Jan van der Heide, Frank Monfils, Evert Lekkerkerker, Nick Offenberg.
 
(*) Niet voor niets zei het ‘overal door de baan mogen plaatsen van de bal’ iets over de door de overvloedige regenval slechte conditie van de baan.